Het beste haantje in het kippenhok.

Wij mannen, ja wij, hebben van nature ontzettend grote ego's. Het blijft een kwestie van hoe je er mee omgaat, de een zal het binnen de grenzen houden, een ander zal er vreselijk mee te koop lopen. Naar mate wij mannen ouder worden, zwakt het pochen af en landen wij met beide voeten op de aarde.


Het was de week voor Pinksteren 1999 toen ik een nieuwe collega moest gaan in werken. Deze knul liep er altijd goed verzorgd bij, haar netjes in de plooi, strakke spijkerbroeken aan, goed geparfumeerd, hij kon zo uit een mode tijdschrift gehaald zijn.Huupie noemden wij hem, een verbastering van zijn achternaam, en het paste best wel bij deze 'slickster', een gladde boy verdiende een gladde nick. 


We waren met een groepje bij een nieuwe McDonald's aan het werk, en Huupie hielp mij mee. En och, zoals het gaat heb je wel wat gekheid met elkaar om de lange zware dagen dragelijk te maken. Zo ook op deze dag, en het thema kwam snel al op het vrouwelijke geslacht. Nou, daar kon hij wel over mee praten hoor, met zijn 19 jaar had hij al meer vrouwen verwend, dan ik glazen bier had gedronken.


Luidkeels begon het haantje te kraaien hoe zo'n grote aanwinst hij was voor't kippenhok. Het duurde dan ook niet lang dat andere collega's het gekraai mee kregen en kwamen luisteren. In de veronderstelling dat hij indruk op ons maakte,  werden zijn verhalen steeds fantasievoller en ongeloofwaardiger.


Een collega die dit allemaal hoofdschuddend aanhoorde, stelde lachend voor, om zijn kunsten het komend weekend te gaan bekijken. Tijdens het Pinksterweekend was er feest in de plaats waar ons bedrijf was gevestigd, en dat was tevens een mooie gelegenheid om aan teambuilding te gaan doen.


Zaterdagavond, zo rond een uur of half elf, verzamelden we ons in een kroeg, 6 man sterk. Onze super Casanova was een van de eersten op het plaats delict. Stoer en sjiek gekleed, inclusief zeer strakke spijkerbroek, glas bier in z'n hand, stond hij ons al op te wachten.


Het jachtseizoen is geopend, opperde hij, en loerde als een roofdier naar een prooi door de kroeg. Het oogcontact met potentiële buit lukte nog niet erg, dus ging Huupie maar weer aan de bar hangen. Kontje naar achteren gestoken, bier slurpend en aan een sjaggie lurkent hing hij daar een poosje. En warempel, het had succes!


Een beer van een neger kwam naar hem toe, en knoopte een praatje met hem aan. In het oerwoud engels vertelde hij Huupie, dat hij in het naburige AZC woonde, en hem een knappe vent vond. Onze playboy had echter een klein probleem: Hij verstond geen engels!


Met een por in m'n zij, trok hij mijn aandacht. Hij vroeg of ik engels verstond en kon vertalen wat die man tegen hem zei. Toen die beste man zijn verhaaltje nogmaals tegen mij vertelde, kreeg ik het duivels idee, dat hier meer mee te doen was. 'Nou wat wat wil hij' vroeg Huupie mij. Met een strak gezicht vertelde ik hem, dat deze man een koning uit Afrika was, en een man zocht voor zijn beide dochters.


Trots als een pauw, niet beseffende dat hij voor't ootje werd gehouden, ging Huupie op de pogingen van de man in. Het werd tijd om naar een andere kroeg te gaan, en ja hoor, de donkere liefhebber van het mannelijke geslacht volgde ons overal waar we heen gingen.


Het zal rond een uur of 2 geweest zijn, toen de man zijn kans waar nam. Hij glimlachte naar Huupie, en legde zijn hand op zijn strakke billen partij. Met een luide gil van verontwaardiging sprong hij van zijn kruk. Verbaasd keek hij naar ons, wij, die het lachen niet meer konden beheersen, en begreep dat wij hem voor de gek hadden gehouden.


Kwaad mompelde hij iets over matennaaierij en vertrok.


De dinsdag na dit voor hem zo pijnlijk weekend, startten wij een nieuw project op. Er moest nieuwe bestrating bij een camping komen, en Huupie en ik zouden daar heen gaan. Met het idee dat daar best wel mooie jonge dames zouden zijn, verheugde hij zich er erg op, om aan de slag te gaan.


Dat juist wij voor dit project uitgekozen werden, was geen toeval. Onze werkgever had natuurlijk al van het voorval gehoord, en vond dat wij uitermate geschikt waren om hier te gaan werken. Het bleek dus om een camping te gaan voor homoseksuele mannen. Ik kon dan ook het lachen niet onderdrukken bij horen van wat we moesten gaan doen. 


Het was al aardig warm aan het worden toen we op de plaats van bestemming arriveerden. Strak in zijn spijkerbroek marcheerde hij de camping op, en liep langs het zwembad waar juist 3 blote heren aan het afkoelen waren. 'Is het water heerlijk heren?' vroeg hij beleefd in het voorbij gaan. Giegelend en opgewonden riepen de heren terug, dat als hij zin had, zijn lekkere kont er ook wel bij mocht gooien.


Met de ervaringing van het weekend vers in mijn geheugen, kon ik een luide lach niet onderdrukken. Met een rood hoofd, en een zwaar beschadigde ego, heeft Huupie zijn werkdag volbracht.


Sindsdien heeft Huupie nooit weer lopen op te scheppen over zijn versierkunsten.