Ik zag haar gezicht weer in mijn slaap vannacht,
en werd toen verliefd op die idiote kop.
Hoe kon het gebeuren, hoe kon het zijn.
Het is gewoon zij met mij, en ik met haar.
Het gebeurde in Egypte, bij die oude rivier de Nijl.
Onder aan die oude piramide glimlachte ze naar mij,
en door het losgeraakte verband zag ik haar ontbindend vlees.
Het is gewoon zij met mij, en ik met haar.
In haar mooie kleren lag ze daar, al duizenden en duizenden jaren.
En toen die dag, toen ik haar daar zo rotten zag,
de tranen sprongen in mijn ogen,
zo mooi als ze daar lag.
we trouwden in Caïro, de volgende dag.
Op onze crypte staat er nu:
Hier liggen twee mummies, zo stijf tegen elkaar.
Het is gewoon zij met mij, en ik met haar.
ik kan niet meer zonder haar,
ik ben helemaal in de war,
voel mij zo gebonden,
Ze is gewoon mijn meid.
mijn kleine mummie.
Het is gewoon zij met mij, en ik met haar.
