De waarheid kwam stil als een stille tocht.
Het was die zekerheid waardoor mijn wezen zocht naar jou! Maar je bent stil.
Kindje, wat ben je stil en toch dicht bij mij.
Ik heb het net gehoord, een afgestorven lied.
Een afgebroken woord.
Ik gaf je al een naam,
speelde gevoelens door.
Breekbaar gaf jij daaraan
diep in mijn schoot gehoor.
Nu ben jij stil, mijn kind,
nog niet geboren,
ik heb in jou vandaag
Zoveel geluk verloren.
Je zou vandaag 8 jaar en 3 maand oud zijn. Zolang is het alweer geleden, maar we missen je nog elke dag lieverd!!!
En vandaag moesten wij Grietje, onze poes in laten slapen. Na negen jaar was het mooi geweest, rust zacht meid.
Negen maanden met liefde gedragen
BeantwoordenVerwijderenmoeder natuur heeft het doen verlagen
Naar een niveau niet te omschrijven
laat Floris altijd in jullie harten verblijven
Normaal ben ik niet verlegen om een woord
doch dit verhaal verstomd en word ik niet gehoord
Toch hoop ik voor heel even
dat ik kan tonen mijn medeleven