Mijn hoofd bonkt, mijn lijf raast, chagrijnig , hoesten, niezen en snotteren! Mijn neus zit dicht, oren piepen, longen rochelen, een vage blik, stemming zwaar in mineur en spieren die protesteren tegen elke beweging.
Het is weer zover, een verkoudheid heeft keihard toegeslagen. De voorbodes waren duidelijk, keelpijn en een hese stem, en mijn lichaam heeft zich er volledig aan overgegeven. Mijn immuunsysteem heeft gecapituleerd, onvoorwaardelijk en geheel vrijwillig. Bacillen regeren mijn besturingssysteem.
Juist dan, als je hem nodig hebt, laat je beste vriend je in de steek! Mijn lijf, wat doe je? Dat was wat ik riep, toen ik uit bed probeerde te komen deze ochtend. Hij smeekte mij te blijven liggen, met de witte vlag zwaaien, een onvoorwaardelijke overgave.
Juist dan merk je wie je echte vrienden zijn! Liters Denneknoppensiroop, kilo's hoestbonbons, bergen keelpastilles, kilometers papieren zakdoeken en dozen paracetamoltabletten.
De kriebels
ROFLOL
BeantwoordenVerwijderenhad het even gezegd, dat je ziek bent. dan had ik je even toegestopt ik ben een virituele verpleegster, toch?
BeantwoordenVerwijderenbeterschap mijn vriend
Carla x
mooie blog ondanks je dood ziek bent ;) xxx
BeantwoordenVerwijderenIk heb het wel goed te pakken, maar ben niet doodziek hoor.
BeantwoordenVerwijderenBEn jij degene die mij heeft aangestoken?
BeantwoordenVerwijderenIk was het niet!
BeantwoordenVerwijderen