Vragen om meer volgers op Twitter, dat is iets wat ik normaal nooit zou doen. Ik vind dat ik dat niet nodig heb, liever een kleine schare leuke volgers, dan pronken met honderden waarvan je misschien niet eens met driekwart contact hebt.
Het opbouwen van een goed en degelijk sociaal netwerk vereist kennis van alle onderdelen, zelfs het kleinste schroefje moet je kennen. Een regelmatige inspectie houdt het systeem goed draaiende, en alleen zo haal je het hoogste rendement uit je netwerk.
Naar mijn mening leer je zo ook de mensen kennen, die achter een gebruikersnaam verscholen zitten. Hun dagelijkse beslommeringen, wat er in ze leeft, de dromen die ze proberen te verwezenlijken, noem het maar op. Ook een groot voordeel is in mijn visie, dat je je eigen ei kwijt kan, wat op zich zelf ook erg belangrijk kan zijn. Het doet mij dan ook veel plezier veel van deze mensen te hebben leren kennen.
Met een eigen stijl dat zo mij weergeeft probeer ik mensen aan het lachen te maken, goed te laten voelen, zoals ik mij ook graag zou willen voelen. Soms lukt dat niet, vaak door gebrek aan humor, sociaal niet vaardig zijn om enthousiasme te erkennen en te accepteren. Deze zandkorrels die het systeem zouden kunnen gaan blokkeren, worden dan ook zo snel mogelijk verwijderd. Ook hoort het ondeugende bij mij, een mooie vrouw krijgt ook te horen dat ze mooi is, een toffe gozer zal dat ook merken. Can't deal with it? It's your loss!!!
Nu betrapte ik mij vanochtend bijna er op, om voor meer volgers te gaan smeken. Heel even, maar ik schrok er wel van. Nieuwe volgers zijn fijn, zeker als je ze leert kennen, maar als dat geleidelijk gaat, word je netwerk sterker. En bij een sterk sociaal netwerk heb je het meeste baat.
Dus ik houd mij in, en laat alles over mij heen komen. Kwalitatieve goede volgers komen toch wel, daar hoef je niet om te smeken en bedelen!
De kriebels
Toppe blog weer. Je weet wel hoe je ze moet schrijven! Ga zo door en ik blijf ze zeker lezen. Ingeborg
BeantwoordenVerwijderen