Bennie.
Het is alweer een poosje geleden dat ik met Bennie heb gewerkt. Deze fijne vent zou je kunnen omschrijven als een goedaardige sul die voor iedereen klaar staat. Gevoel voor humor was hem ook niet vreemd, maar soms had een bepaalde opmerking toch wel enige uitleg nodig. Hij had echter een probleem.... de liefde was hem nooit goed gezind geweest en was, zoals hij altijd pleegde te prediken, een bewust ongehuwde vrijgezel gebleven.
Het was op een mooie augustus morgen dat Bennie en ondergetekende, in een plaatsje de stoepen aan het herbestraten waren. Zo rond half 10, bijna tijd voor de koffie, kwam er een dame naar ons toe. Gekleed in een badjas, gekruid met een vleugje gespeelde paniek en haar coupe de soleil iets in de war. "Help riep ze, ik heb geen elektriciteit meer. De stoppen zijn door geslagen toen ik een lamp ging vervangen!" Bennie, de rust him self kalmeerde mevrouw en verzekerde haar dat hij het appeltje wel even zou gaan schillen. Zo gezegd, zo gedaan, Bennie ging met haar mee, de kraanmachinist en ik gingen in de schaftkeet om van onze pauze te genieten.
Het zal na een 10 minuten geweest zijn, dat Bennie met een lijkbleek gezicht en helemaal buiten adem de keet binnen strompelde. Jul..jul..jullie geloven nooit wat mij is overkomen, stotterde hij. Ik schakel de meterkast aan en ga naar boven en draai dat peertje er in, en hoppa lampie doet het weer. Staat je ineens achter mij, laat haar badjas vallen en zegt: "Zullen we nu even afrekenen?" Het hoeft geen uitleg dat Bennie z'n benen onder zijn arm pakte en maakte dat hij hij weg kwam.
Een schilder die verder op aan het werk was en het relaas van Bennie hoorde, vroeg welk huisnummer het was. Parmantig stapte hij naar het huis, ging naar binnen en deed wat Bennie verzaakt had om te doen.
Ik trof Bennie toevallig vanmiddag op de klus, hij kwam toevallig langs en zag mij staan. Na het gebruikelijke praatje van hoe alles ging en voor wie we nu werkten, kon ik het niet laten om te vragen hoe het nu met zijn vrijgezellen bestaan ging. Hij lachte wat schamper en vertelde dat hij nog steeds vrijgezellig was.
Deze is voor jou Ben, ik weet dat je hem ook gaat lezen. Zie het als een eerbetoon aan alle ijzeren maagden ter wereld!
De kriebels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten