De humor, het sarcasme dat van hun opmerkingen afdruipt, gewoon, Waldorf & Statler, dat zijn mijn jeugdhelden. Scherpe sneren, hun duidelijke afkeuren, het perfecte samenspel, daar wachtte je als kind een week op, en dat waren lange weken.
Ze zijn zonder twijfel de meest scherpzinnige en komische figuren uit the Muppet Show: Statler en Waldorf. Dit legendarische oude duo laat geen kans onbenut om zijn kritiek te uiten op de belevenissen van de andere Muppets. Zoals gewoonlijk sluiten ze hun sarcastische grappen af met een karakteristiek, luid bulderend gelach. De andere Muppets worden vaak gek van ze, maar daarom vinden wij ze juist des te leuker.
Alleen al de manier waarop ze Milton Berle te grazen nemen, meesterlijk!
Niets was dan ook leuker, samen met een klasgenoot, het duo te imiteren, en de leerkracht tot waanzin te drijven. Vooral tijdens maatschappijleer was de leraar, vaak zo'n overgebleven hippie, het bokje. Menigmaal ben ik dan ook tijdens deze lessen eruit gestuurd.
Ergens mis ik deze humor wel op de tv. Die paar zinnen, die ze eigenlijk in elke aflevering plachten te zeggen, had voor mij meer entertainment dan een heel seizoen 'boer zoekt vrouw'.
Ik sluit al met de onvergetelijke conversatie van die twee oudjes:
Statler: This show is awful.
Waldorf: Terrible!
Statler: Disgusting!
Waldorf: See you next week?
Statler: Of course.
De kriebels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten