Apartheid pur sang

Nederland, een land dat altijd heeft gestreden voor gelijke rechten van man en vrouw, is aan het verloederen van hier tot gunder. Ieder kan zich nog de 'dolle Mina's' uit de jaren zestig voor de geest halen met hun baas in eigen buik. Gelijke kansen, dat was het motto in Nederland.


Veertig jaar later lijkt het wel of langzaam de rechten van vrouwen weer aan het afnemen zijn. Islamitische leraren hoeven vrouwen geen hand meer te geven, aparte loketten voor vrouwen in de moskee, die bemand wordt door een dame, en een uur eerder dicht gaat, zodat ze voor haar man het eten kan klaar maken, alleen maar vrouwelijke doctoren.
En dan wil ik het nog niet eens over de hoofddoekjes hebben.


Een vrouw geen hand willen geven, beleef ik als minachting tegen over haar. Dat zoiets op een islamitische school gebeurt, kan ik me nog iets bij voorstellen, maar op een openbare school zoals de Hogeschool van Amsterdam, waar een docent bedrijfseconomie na een reisje naar Mekka ineens alle contact met vrouwen weigert gaat mij te ver, veel te ver!


Verbaasder ben ik nog over het feit, dat de  hogeschool heeft besloten hem die vrijheid te gunnen, zegt bestuursvoorzitter Karel van der Toorn. Deze discriminerende leerkracht dient in mijn ogen zich dus ook gewoon aan te passen, of op te donderen. 


Sterker nog, ik beroep mij op Artikel 1 van de grondwet: 
'Art 1. Allen die zich in Nederland bevinden , worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan.'


Nu is dit natuurlijk geen geval op zich, de laatste jaren proberen enkele islamitische mannen hun idioot gedachtegoed jegens de vrouwen, ons op te dwingen. Vrouwen met ernstige gezondheidsproblemen, die midden in de nacht op de eerste hulp komen, mogen door hun achterlijke man niet door een mannelijke arts geholpen worden. Artsen in bv. Marokko of Turkije lachen hier om en noemen het onzin.


Ook Femke Halsema, iemand waarvan je juist zo verwachten dat ze voor de vrouwenrechten op zou komen, heeft wel begrip voor een apart vrouwenloket in de moskee. Iemand die juist zo fel tegen apartheid is, verwacht je toch een ander standpunt.


Ik heb persoonlijk niets tegen de islam, sterker nog, het kan een verrijking van onze samenleving zijn, mits je die achterlijke excessen direct aanpakt. 


Een beetje jammer, dat ook juist iemand als Karel van der Toorn, iemand die zich graag 'Karel de Grote' laat noemen. Volgens een familievriend staat zijn grote intellect zijn emotie in de weg, volgens mij is het eerder zijn beperkte denkwereld die zijn blik vertroebelt. (interview staat hier, PDF)


Kortom, dit bevestigt mijn overtuiging dat je kerk en staat gescheiden moet blijven houden, desnoods maar met wat wetgeving.


De kriebels