Als ouders van een zoon met ADHD/PDD-NOS hebben wij mogen ervaren hoe de Jeugdzorg in Nederland faalt op het gebied van kinderen die buiten de kaders vallen van 'drukke kinderen'. Onze zoon, bijna 18 jaar, zit geestelijk op het niveau van een 6 a 7 jarig kind.
Aan zijn uiterlijk kan je niet zien dat hij een geestelijke handicap heeft, daardoor werd hij in het verleden vaak benaderd als een jongen van zijn leeftijd. Dit gaf vaak problemen, want hij kon het niveau niet aan en begreep al snel niets meer. Dat leidde tot frustraties bij hem en hij ging regelmatig uit zijn dak.
Het gevolg was, dat Bureau Jeugdzorg hem vier keer in een woonvorm plaatste, waar hij niet thuis hoorde. Ondanks onze smeekbeden dat het zou misgaan. Met het effect dat het elke keer escaleerde. Geweld, bedreigingen noem het maar op.
Het resultaat was, dat een geestelijk gehandicapte jongen, twee jaar lang in een jeugdgevangenis werd opgesloten tussen veroordeelde criminele jongeren.
En wat schets mijn verbazing toen ik vanochtend digitaal mijn krantje las? Anno 2011 gebeuren nog steeds deze barbaarse dingen!
Al drie jaar lang leeft de 18-jarige Brandon vastgebonden aan de muur van zijn kamer. (lees meer)
En als je dan Fluitsma en van Tijn met hun '15 Miljoen Mensen' hoort op de radio, dan ga ik even over mijn nek!
De kriebels
